Η ιστορία των τατουάζ στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, καθώς εκτείνεται από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή.
Αρχαία Ελλάδα
Στην αρχαία Ελλάδα, τα τατουάζ (γνωστά ως “στιγματα”) είχαν κυρίως κοινωνικό και τιμωρητικό χαρακτήρα. Οι Έλληνες συνήθως δεν έκαναν τατουάζ οι ίδιοι, αλλά τα χρησιμοποιούσαν για να σημαδέψουν δούλους, εγκληματίες και αιχμαλώτους πολέμου. Η πρακτική αυτή ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στους Θράκες, οι οποίοι θεωρούσαν τα τατουάζ ένδειξη γενναιότητας και υψηλού status.
Βυζαντινή και Οθωμανική Περίοδος
Στο Βυζάντιο, τα τατουάζ είχαν κυρίως θρησκευτικό χαρακτήρα, με κάποιους Χριστιανούς να χαράσσουν σταυρούς στο σώμα τους ως ένδειξη πίστης. Κατά την Οθωμανική περίοδο, η πρακτική αυτή ήταν λιγότερο διαδεδομένη, αλλά εξακολουθούσε να υπάρχει σε ορισμένες περιοχές.
Νεότερη Ελλάδα (19ος – 20ός αιώνας)
Στον 19ο και 20ό αιώνα, τα τατουάζ είχαν συνδεθεί κυρίως με ναυτικούς και ανθρώπους του περιθωρίου, όπως φυλακισμένους και παραβατικούς. Ωστόσο, προς τα τέλη του 20ού αιώνα, η αντίληψη άρχισε να αλλάζει και το τατουάζ έγινε πιο αποδεκτό από την κοινωνία.